Kendime kapanmamı dilediler

Lakin inanma
   mükemmel çembere /kalmadı umut yakınında kuyunun / direklerin kuşattığı bahçenin yakınında

aramaya çıkarım sürekli

solmuş meyvelerin çekirdeklerini

ve sokakları, yeşil çimenden bile azade

yalnız çekirdekler geri püskürtür derler!

ve yiter meyveler
            ki bedenleridir oysa belleğin

            her biri kendinin geçici ölümlüsü

Topraktan farklı anımsar dil

Ve

yolarlarsa yeşil yapraklarımı

nabzı atanı bırak

kabuksuz özüm

fikirsiz yaşamdır

Yine de kımıldıyor

ilerlemeksizin

Ben o atardamarım

 

İLK KEZ GÖRÜYORUM HER ŞEYİ

                                             Laure Gauthier